معرفی نمونه اولیه عینک‌های واقعیت افزوده Meta: نگاه به آینده‌ای بدون هدست‌های حجیم

متا با معرفی نمونه اولیه جدید و سبک عینک‌های واقعیت افزوده (AR) خود، به آینده‌ای فراتر از هدست‌های سنگین واقعیت مجازی (VR) می‌نگرد.

نمونه اولیه 100 گرمی "Orion" میدان دید 70 درجه‌ای ارائه می‌دهد و احتمالاً در "چند سال آینده" وارد بازار خواهد شد

تا به امروز، دپارتمان Reality Labs متا که با زیان‌های مالی سنگینی مواجه شده، بیشتر تمرکز خود را بر توسعه هدست‌های واقعیت مجازی (VR) حجیم و برخی عینک‌های آفتابی بدون صفحه نمایش با برند Ray-Ban گذاشته است. اما زمانی که مارک زاکربرگ، مدیر عامل Meta، در سخنرانی اصلی Meta Connect امسال، یک جفت عینک واقعیت افزوده شفاف و سبک با وزن تنها 100 گرم معرفی کرد، این شرکت با یک تغییر مسیر اساسی مواجه شد.

عینک‌های واقعیت افزوده Orion که زاکربرگ امروز از آنها رونمایی کرد، به این معنا نیست که متا به زودی آماده عرضه این عینک های واقعیت افزوده به بازار خواهد بود. با این حال، این خبر یک چشم‌انداز جدید از عینک‌های هوشمند شفاف، سبک و دارای قابلیت‌های گسترده را به ما می دهد که زاکربرگ آن را "نگاهی به آینده" و "رویای Reality Labs" توصیف کرد.

چالش اصلی ساخت عینک‌های واقعیت افزوده

زاکربرگ در توضیح چالش‌های ساخت یک جفت عینک واقعیت افزوده راحت اشاره کرد که "آنها باید شبیه به عینک‌های معمولی باشند." این بدان معناست که هیچ هدست حجیمی مانند Quest، هیچ سیمی مانند Apple Vision Pro و وزنی کمتر از 100 گرم نباید وجود داشته باشد (در مقایسه با Meta Quest 3 500 گرمی). با وجود یک باتری کوچک و "سیلیکون سفارشی" در این عینک‌های سبک، زاکربرگ اعتراف کرد که برخی از پردازش‌ها توسط یک دستگاه کوچک انجام می‌شود که به صورت بی‌سیم به عینک‌ها متصل می‌شود.

برای دستیابی به واقعیت افزوده واقعی، زاکربرگ توضیح داد که Orion از یک صفحه نمایش استفاده نمی‌کند. در عوض، این عینک‌ها دارای پروژکتورهای کوچکی هستند که در دسته‌های عینک جاسازی شده‌اند و نور را به موج‌برهای مخصوصی شلیک می‌کنند. سپس نور با ساختارهای سه‌بعدی نانومقیاسی که روی لنزها حک شده‌اند برخورد می‌کند و تصاویر هولوگرافیکی را به نمایش می‌گذارد. این تصاویر می‌توانند در اندازه‌ها و عمق‌های مختلف، بر روی دید طبیعی از دنیای واقعی که از طریق لنزهای شفاف دیده می‌شود، قرار گیرند.

زاکربرگ اذعان کرد که به دست آوردن تصاویری که به اندازه کافی واضح و روشن باشند تا در شرایط مختلف نوری قابل مشاهده باشند، یک چالش بزرگ بوده است. او تأکید کرد که این فناوری به هیچ وجه مانند نمایشگرهای "گذری" (passthrough) نیست و افزود: "این دنیای فیزیکی با هولوگرام‌هایی است که روی آن نمایش داده می‌شوند."

میدان دید گسترده

فناوری میکروپروجکشن Orion امکان میدان دیدی را فراهم می‌کند که متا آن را "بزرگ‌ترین... در کوچک‌ترین فرم عینک واقعیت افزوده تا به امروز" توصیف می‌کند. در نمایش‌های زنده ای که به مطبوعات نمایش داده شد، متا اعلام کرد که این میدان دید به 70 درجه می‌رسد، در مقایسه با میدان دید 52 درجه‌ای عینک HoloLens 2 مایکروسافت و میدان دید 50 درجه‌ای Magic Leap One که این یک پیشرفت محسوس به شمار می آید.

برای کنترل هولوگرام‌های نمایش داده شده، کاربران Orion می‌توانند از دستورات صوتی یا ردیابی حرکت دست و چشم استفاده کنند، مشابه آنچه که قبلاً در هدست‌های واقعیت مجازی Quest دیده شده است. اما زاکربرگ همچنین از یک مچ‌بند "رابط عصبی" صحبت کرد—که شرکت قبلاً آن را معرفی کرده بود—این مچ‌بند می‌تواند حرکات ریز مچ و انگشتان را بدون نیاز به دید مستقیم به عینک‌ها بخواند. این فناوری به کاربران اجازه می‌دهد بدون نیاز به صحبت کردن یا حرکت دادن دستان در مقابل صورت، با محتوای نمایش داده شده تعامل داشته باشند.

کاربردهای بالقوه عینک Orion

تا اینجا، متا دیدگاه محدودی از کارهایی که می‌توان با این نوع جدید از نمایشگر انجام داد، ارائه کرده است. زاکربرگ به مواردی مانند پاسخ دادن به یک پیام متنی بدون نیاز به بیرون آوردن گوشی، بازی پینگ‌پنگ هولوگرافیک با افراد حاضر در اتاق، یا صحبت با هولوگرام‌های انسان‌هایی به اندازه واقعی که در همان فضای فیزیکی ظاهر می‌شوند، اشاره کرد (اگرچه این مورد در نمایش زنده روی صحنه کمی ناپایدار و عجیب به نظر می‌رسید). یک پست وبلاگی متا درباره Orion، به کاربردهایی مانند "پنجره‌های چندوظیفه‌ای" با نمایشگرهای نیمه شفاف، تماس‌های ویدئویی بدون نیاز به استفاده از دست‌ها در حین شستن ظرف‌ها، یا نگاه به یک کابینت پر از مواد غذایی و درخواست از هوش مصنوعی برای تهیه یک دستور غذا اشاره کرده است.

مشابه تلفن‌های هوشمند، احتمالاً مدتی طول خواهد کشید تا توسعه‌دهندگان واقعاً بفهمند که با این نوع جدید از تعاملات کامپیوتری چه کارهایی می‌توان انجام داد. اما برخلاف هدست‌های حجیم واقعیت مجازی یا تجربه‌های واقعیت ترکیبی مبتنی بر "گذری"، عینک‌های واقعیت افزوده سبک‌وزن مانند Orion به نظر می‌رسد که می تواند همچون گوشی های هوشمند در کارهای روزمره ما آینده ای نه چندان دور نبود آن ها حس شود.

البته هنوز چند سال تا عرضه باقی مانده است!

علاقه متا به واقعیت افزوده چیز جدیدی نیست—این شرکت در سال 2019 به طور عمومی برنامه‌هایی برای توسعه دستگاهی مشابه این اعلام کرد. حالا که ما به مرحله عمومی ارائه نمونه اولیه رسیده‌ایم، به نظر می‌رسد خط پایان برای عرضه محصول واقعیت افزوده مصرف‌کننده برای متا نزدیک‌تر است.

در یک پست وبلاگی درباره Orion، متا اعلام کرد که این محصول "یکی از پیشرفته‌ترین نمونه‌های اولیه‌ای است که تاکنون توسعه داده‌ایم و واقعاً نمایانگر چیزی است که می‌تواند به مصرف‌کنندگان عرضه شود." اما به گزارش The Verge، ساخت هر واحد از این نمونه اولیه در حال حاضر 10,000 دلار هزینه دارد که این قیمت به هیچ وجه مناسب بازار مصرف‌کننده نیست.

زاکربرگ در Connect اعلام کرد که تیم در حال کار بر روی افزایش مقیاس تولید و ساخت نمایشگرهایی با کیفیت بالاتر و طراحی شیک‌تر است تا قیمت محصولات را کاهش دهد. طبق گفته متا، این تلاش‌ها ممکن است در طی "چند سال آینده" به محصولاتی مبتنی بر این نمونه اولیه منجر شود. این موضوع با نقشه راه سخت‌افزاری متا که در سال 2023 فاش شد و اولین عینک واقعیت افزوده خود را در سال 2027 پیش‌بینی کرده بود، مطابقت دارد.

در این میان، زاکربرگ اظهار داشت که Orion به عنوان یک نمونه اولیه داخلی برای توسعه سیستم‌عامل واقعیت افزوده متا و به تعداد اندکی از شرکای خارجی قرض داده خواهد شد تا شروع به کار بر روی نرم‌افزار کرده و ایرادات آن را بیابند. او در پایان گفت: "این مسیری است که ما به سمت آن می‌رویم. این عینک‌ها وجود دارند، عالی هستند و آنها... نگاهی به آینده‌ای هستند که فکر می‌کنم بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود."